شرکت تولیدی سود پرک

روش تهیه سود پرک

سود پرک حالت جامد سود سوز آور می باشد و کاربردهای فراوانی در صنایع مختلف دارد. صنایعی همچون کاغذ سازی، نساجی، مواد پتروشیمی، صنایع غذایی و روغن سازی، صنایع فلزی، صابون سازی و … از جمله مواردی است که می توان به کاربردهای فراوان این محصول اشاره کرد. این محصول در فرآیندهای بالادست صنعتی در چرخه ی تولیدات پتروشیمی قرار دارد و به حالت یک مایع شفاف که خورندگی بسیار بالایی نیز دارد تولید می شود .این ماده به علت قابلیت واکنش بالا همواره باید در ظرف های خاص و تحت شرایط ایمنی بالا نگهداری شود. خورندگی بسیار بالا و همچنین میل به واکنش پذیری این ماده باعث میشود که در حالت سیال چندان شرایط کاربردی نداشته باشد. از این روست که این محصول را در فرآیندی صنعتی به حالت جامد تبدیل کرده تا بتوانند با خطرات کمتری که در حالت جامد دارد از آن استفاده کنند. البته دلایلی مانند حمل و نقل آسانتر، امکان نشتی کمتر، عدم وجود بخارات در حالت جامد نیز باعث آن شده است که کارخانجات ارائه کننده این محصول سعی در ارائه ی خشک این محصول را داشته باشند.

اما چگونه و تحت چه فرآیندی این سیال خورنده را خشک می کنند؟ شرکت تولیدی سود پرک در فرآیند تولید سود پرک از سود سوزآور، سود مایع با خلوص ۵۰ درصد را در ظرفی خاص نگهداری کرده و سپس با یکسری فرآیندهای شیمیایی تغلیظ می کنند که حاصل ماده ی جامد سفید رنگی خواهد بود که پس از طی فرآیند خشک کردن تبدیل به سود پرک خواهد شد. به سود پرک حاصل شده سود کاستیک جامد نیز می گویند که درجه خلوص حداکثر ۹۹ درصد را می توان از آن انتظار داشت .

انواع روش ها در تولید سود مایع

فرآیند تولید کاستیک سودا بر استفاده از هیدرولیز آب نمک است. در فرآیندی که محلول سدیم کلراید تحت الکترولیز تجزیه شده و در کنار کلر و هیدروژن، محلول سدیم هیدروژن تولید می شود که همان سود سوزآور است. در این فرآیند در حالت وزنی به ازای هر 1000 کیلوگرم کلر و 28 کیلو هیدروژن ، حدود 1126 کیلوگرم کاستیک سودا تولید خواهد شد. روشهای متنوع و متداولی در تولید سود مایع و در ادامه ی آن سود پرک وجود داردکه در حالت کلی می توان به سه روش اشاره کرد:
• روش ممبران یا غشایی
• روش دیافراگم
• روش مرکوری یا جیوه ای

در روش مرکوری سود تولیدی بدون کلر می باشد اما وجود حجم وسیع از جیوه در آن می تواند یک تهدید زیست محیطی تلقی شود. در روش های ممبران و غشایی خبری از جیوه نیست. اما سود تولید شده نیز خلوص کاملی از کلر ندارد.
در روش دیافراگم، کلر، هیدروژن و سود کاستیک همزمان تولید شده که حضور دیافراگم در این فرآیند جدا کردن سود مایع از محلول آب نمک در کاتد می باشد. گاز هیدروژن نیز در کاتد آزاد می شود.
اما روش ممبران که یک روش به مراتب جدیدتری نسبت به دیگر روش هاست در واقع همان روش دیافراگمی بهبود یافته است. در این روش اطراف الکترودها توسط غشایی احاطه می شود که این غشا به حالتی انتخابی به یون های سدیم اجازه می دهد که از سمت آند به طرف کاتد حرکت کنند. این غشا مانع از عبور آب نمک به طرف کاتد خواهد بود. از این رو محلول به دست آمده نسبت به حالت دیافراگمی دارای درجه ی خلوص به مراتب بالاتری می باشد.